شرح کارگاه :
امروزه نسبت زیادی از دارایی های شرکتها ، نامشهود می باشد. مدیران مالی ، حسابداران ، حسابرسان و مدیران اجرائی امروزه با مسائلی در تعیین ارزش دارایی های شرکت ها روبرو می شوند که در گذشته به ندرت موجود بودند . مسائلی از قبیل ؛ تعیین وضعیت مالی کمپانی و تنظیم گزارشهای مالی برای افراد داخل و خارج از سازمان ، تصمیم به خرید یا فروش دارایی ، تصمیم به ادغام یا کسب کمپانی دیگر و مواردی از این دست به سادگی گذشته قابل حل نیستند. درفرایند حل تمام این مسائل ، تعیین ارزش دارایی های نامشهود ، از جمله تکنولوژی ، عامل حیاتی به شمار رفته و نقش پر رنگی را ایفاء خواهد کرد.
فرایند تعیین ارزش تکنولوژی ، اصطلاحا ارزش گذاری تکنولوژی نامیده می شود که براستی وظیفهای دشوار است. رویکردها و روش های متنوعی تا کنون برای ارزش گذاری تکنولوژی معرفی و به کار گرفته شده اند. بسیاری از این روش ها به منظور از بین بردن محدودیت های موجود در روش های قبلی وتوسعه روشی دقیق تر و در عین حال عملی تر و ساده تر طراحی و معرفی شده انندکه هریک سعی می کنند دیدی متفاوت را اتخاذ کنند. اگرچه این تعدد و توجه خاص به مبانی و روشهای ارزش گذاری نشان از اهمیت عملی و نظری بحث حاضر دارد ، باین حال هنوز هم محدودیت ها و مشکلات بسیاری در تئوری و عمل وجود دارد وحل نشده است که این خود دلیلی بر دشواری و پیچیدگی و در برخی موارد ابهام در انجام ارزش گذاری تکنولوژی می باشد.
به دو دلیل اصلی می توان گفت تکنولوژی ارزشمند است :
اولا ، خلق و توسعه یک تکنولوژی مستلزم صرف هزینه های زیادی می باشد که خود موجب ایجاد ارزش برای خریدار آن می شود. چرا که خود نیز برای خلق آن باید هزینه هایی رامتحمل می شد. در ثانی استفاده از تکنولوژی موجب منافع زیادی برای خریدار می شود که به صورت افزایش درآمد یا کاهش هزینه ها و یا افزایش قدرت رقابتی و در نهایت افزایش سودآوری ظهور می یابد. پس برای خریدار ارزش مند است.
به طور کلی می توان گفت ارزشگذاری تکنولوژی دو هدف اصلی را برآورده می کند :
1- پشتیبانی تصمیمات داخلی ( مثل قضاوت در مورد پروژه های پیشنهاد شده )
2- پشتیبانی مبادلات و رویدادهای خارجی ( مثل فروش یک دارایی ، مذاکره در یک قرارداد اعطای امتیاز و یا تعیین مالیات)
می توان گفت تعیین ارزش تکنولوژی به یک یا چند دلیل از دلایل زیر ممکن است نیاز باشد :
1- رتبه بندی و انتخاب تعداد محدودی از پروژه های پیشنهاد شده به دلیل وجود منابع کمیاب ، با ارزش و محدود .
2- تصمیم گیری راجع به اجرا یا عدم اجراء فاز بعدی تحقیق و توسعه تکنولوژی
3- تهیه بخشی از اطلاعات موردن نیاز برای جذب سرمایه های خصوصی یا کمک های دولتی
4- تعیین نرخ حق الامتیاز در قراد دادهای اعطاء امتیاز
5- تعیین سهم شرکا در یک همکاری تکنولوژیکی
6- گزارش ارزش دارایی ها برای اهداف مدیریت داخلی
به طور عمده اکثر روش ها را می توان در دوسته قرار داد :
1- متدهای کمی ارزش گذاری
2- متدهای کیفی ارزش گذاری
روشهای کمی تلاش می کنند ارزش پولی تکنولوژی را با استفاده از محاسبات ریاضی گاها پیچیده محاسبه کنند. نوع مشـــهور از این روش ها عبارتند از : متد هزینه محور، متد بازار محور ، متد درآمد محور، متد مبتنی بر مفهوم اختیار معامله و متد مونت کارلو . 3روش اول به روش های سنتی مشهور هستند و 2 روش بعدی به ترتیب پیشرفته تر می باشند.
روشهای کیفی ارزش گذاری تکنولوژی نیز اگرچه دارای مبانی پیچیده و پیشرفته ای نمی باشند ، با این حال ممکن است در عمل نتایج دلخواهی را ارائه داده و به خوبی مورد استفاده قرار گیرند .
در این کارگاه سعی می شود به بررسی روش های مختلف ارزش گذاری تکنولوژی از زوایای مختلف پرداخته شود.
بر این اساس سرفصل های کارگاه عبارتند از:
1. آشنایی با مفاهیم ارزش گذاری تکنولوژی
2. اهمیت ارزش گذاری تکنولوژی در سطح بنگاه
3. تفاوت ارزش گذاری و قیمت گذاری تکنولوژی
4. انواع روش های ارزش گذاری تکنولوژی
5. ارائه نمونه موردی از ارزش گذاری تکنولوژی
این کارگاه برای گروه های زیر توصیه می گردد
· مدیران ارشد و تمامی بخش های سازمان
· متخصصان، کارشناسان و فعالان حوزه تکنولوژی و تحقیق و توسعه
· مدیران واحدهای توسعه تکنولوژی و تحقیق و توسعه
· مدیران واحدهای تولید و مهندسی سازمان
· مدیران بخش های حسابداری ، مالی و بازرگانی و فروش
--- حسن صفرلو --