سمينارهاي قابل ارائه به نهادهاي دولتي و خصوصي بصورت حضوري و الكترونيكي
|
عنوان دوره تجارى سازى تکنولوژى و روشهاى مرتبط مدت 3 ساعت- مهندس حسن صفرلو فوق ليسانس مديريت فناوري | ||||
|
توسعه تكنولوژي موجب برتري مبدع و خالق خود مي شود.مشخصا، كاربرد تكنولوژي، و نه تنها طراحي و توسعه آن، كليد موفقيت در اقتصاد رقابتي دنيا است. اقتصادهاي توسعه يافته را با كشورهايي مي شناسند كه به نحوي مناسب از تكنولوژي براي خلق ثروت بهره مي گيرند.ذكر اين نكته ضروري است كه اين تكنولوژي نيست كه ثروت خلق مي كند ، بلكه اين شيوه موثر و مناسب بهره گيري از تكنولوژي است كه ثروت مي سازد. بنابراين يك سازمان بايد توانايي تبديل فناوريهاي جديد به محصولات موفق تجاري رابراي خلق ثروت داشته باشد.در واقع اين مفهوم در قالب تجاري سازي تكنولوژي ارائه مي شود. تجاريسازي دربرگيرندهي آرايههاي مختلفي از فرايندهاي مهم فني، تجاري و مالي است كه باعث تبديل فناوري جديد به محصولات يا خدمات مفيد ميشود. اين فرايند شامل فعاليتهايي از قبيل ارزيابي بازار، طراحي محصول، مهندسي توليد، مديريت حقوق مالكيت معنوي، توسعه استراتژي بازاريابي، افزايش سرمايه و آموزش كارگر ميشود. با توجه به حساسیت این موضوع باید فرآیند ایده تا بازار را به نوعی هدایت کرد تا تکنولوژی که آماده برای ورود به بازار می شود از بلوغ کافی برخوردار باشد تا بتواند سازمان دارنده تکنولوژی رابه موقعیتی در بازار برساند که در آن مزیت رقابتی داشته باشد . درصنایع کشور ما، مشکلات بسیاری مانند عدم شناخت کافی از روشهای موجود تجار سازی وعدم بکارگیری موثر روش مناسب وجود دارد که این امر ،به توجه نا کافی به فرآیند ایده تا بازار و مشکلات آن اشاره دارد. بنابراين اين نياز احساس مي شود كه به شناسایی فرآیند ایده تا بازار برای محصولات در هر صنعتی پرداخت وبررسی های لازم از نظر سطوح آمادگي انجام گیرد تا به یکپارچگی و هماهنگی در کل فرآیند رسیده و در نهایت به مدلی مناسب برای تجاری سازی دست یافت.این امر شرایطی را برای سازمان بوجود میآورد که منجر به حفظ موقعیت رقابتی در بازار، دوام بلند مدت محصول يا فرايند ايجاد فناوري به عنوان يك محصول با ارزش شود.
|
آشنایی با مفاهیم تجاری سازی تکنولوژی|
عنوان دوره انتقال تکنولوژى و روشهاى مرتبط | ||||
|
انتقال تکنولوژی ، رشتهای از عملیات است که از کشورهای پیشرفته به کشورهای در حال توسعه یا در میان کشورهایی که از نظر تکنولوژی هم سطح هستند جریان دارد. واردات تکنولوژی، نوعی انتقال آگاهانه آن به قصد رسیدن به هدفهای خاص و تعیین شده است. انتقال تکنولوژی فرایندی پیچیده و دشواری است و بدون مطالعه نه تنها مفید نخواهد بود بلکه ممکن است علاوه بر هدر رفتن سرمایه و زمان، به تضعیف تکنولوژی ملی هم بینجامد. در فرایند انتقال تکنولوژی، تهیه ماشین آلات و ایجاد تاسیسات مورد نیاز آنها اگرچه شامل بخش اعظم سرمایه گذاری میشود اما به دلیل ملموس بودن در جریان انتقال به صورت سهلتری انجام میشود. در حالیکه اجزای نرم افزاری تکنولوژی، شامل نیروی انسانی متخصص، روش فنی تولید و بالاخره سازمان تکنولوژی مفاهیمی غیر ملموس هستند که شاید هرگز نتوان از محقق شدن آنها مطمئن شد. متاسفانه تجربه نشان دادهاست که به دلیل عدم توجه متقاضیان تکنولوژی به ظرافتهای نهفته در جریان انتقال جنبههای نرم افزاری، تکنولوژی بدرستی به طرف گیرنده منتقل نمیگردد و گیرنده نه تنها در توسعه تکنولوژی فوق که حتی اغلب در بهرهبرداری مناسب از تکنولوژی خریداری شده با مشکل روبرو میشود. روشهای انتقال تکنولوژی، بسته به نوع تکنولوژی و شرایط گیرنده و دهنده آن متفاوت و در برخی موارد بسیار متنوع است. اهميت انتخاب روشهاي انتقال تکنولوژي بسياري از کشورهاي در حال توسعه را بر آن داشت که انواع مختلف روشهاي اکتساب تکنولوژي را جهت انتخاب مناسبترين آنها آزمايش نمايند. به هر حال سه جنبة مهم شيوههاي جديد انتقال تکنولوژي عبارت است از: 1- تاکيد کردن بر فعاليتهاي تحقيقاتي برونکشوري براي جذب و انتقال تکنولوژي به داخل. 2- بهکارگيري متخصصان خارجي براي پرکردن خلأهاي تکنولوژي بومي. 3- استفاده از هر سازوکار عملي براي شناسايي و ردگيري پيشرفتهاي تکنولوژي در خارج از کشور. همة اين جنبهها براين حقيقت تاکيد ميکنند که تکنولوژيهاي پيشرفته را نميتوان مانند تکنولوژيهاي سنتي خريد. زيرا اين نوع تکنولوژيها شديداً به عامل انساني متخصص وابستهاند که معمولاً کشورهاي رو به توسعه از کمبود آن رنج ميبرند. . به نظر ميرسد که مناسبترين روش آن است که زمان و هزينة انتقال را به حداقل برساند و دسترسي به بازار، ميزان جذب تکنولوژي و همراهي با تحولات آن را به حداکثر برساند.
|
--- حسن صفرلو --