مدیریت فناوری -انتقال فناوری و نوآوری

در عکس بالا می‌توانید تفاوت جمعیتی که در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۱۳ به تماشای پاپ رفته بودند را مشاهده کنید. این قابلیتی است که گوشی‌های هوشمند مجهز به اینترنت به کاربران معمولی داده است، چیزی که تا مدت زمانی قبل تنها در اختیار ثروتمندان و افراد مخصوصی قرار داشت.

در حال حاضر شهروندی که در کنیا زندگی می‌کند ارتباطات بهتری با موبایل نسبت رئیس جمهور آمریکا در ۲۵ سال گذشته دارد. اگر او با گوشی خود از گوگل استفاده کند می‌تواند به اطلاعاتی بیشتر از آنچه رئیس جمهور آمریکا در ۱۵ سال پیش می‌توانست دست پیدا کند در اختیار بگیرد.

ارز رمزگذاری شده و بلاک چین‌ها
پروتکل‌ها را می‌توان نبض‌های اینترنت خواند. هرچند بیشتر این پروتکل‌هایی که در حال حاضر ما از آنها استفاده می‌کنیم در دهه‌های گذشته توسط آکادمی‌ها و دولت‌ آمریکا طراحی شده است. از آن پس توسعه پروتکل‌ها متوقف شد و توسعه دهندگان به سمت توسعه شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های پیام رسانی رفتند.

تکنولوژی ارز رمزگذاری شده و بلاک چین‌ قرار است این روند را تغییر دهد و با شکل دادن به یک کسب و کار جدید، پروتکل‌های جدیدی برای اینترنت بسازد. تنها در همین سال، صدها میلیون دلار برای توسعه پروتکل‌های مبتنی بر بلاک چین هزینه شد.

اگر از مردمی که در سال ۱۹۸۹ زندگی می‌کردند می‌پرسیدید که برای بهتر شدن زندگی به چه چیزی نیاز دارند احتمالا به این موضوع اشاره نمی‌کردند که یک شبکه غیر متمرکز که از گره‌های اطلاعاتی تشکیل داده شده و می‌تواند توسط هایپرتکست‌ها لینک شود.

پروتکل‌های مبتنی بر بلاک چین‌ها نیز دارای قابلیت‌هایی هستند که پروتکل‌های قبلی نداشتند، برای مثال افریوم (Ethereum) یک پروتکل مبتنی بر بلاک چین است که می‌شود از آن برای ساخت قراردادهای هوشمند و پایگاه‌های داده قابل اعتماد استفاده کرد که در برابر خطرات در امان است.

آموزش آنلاین
در حالی که شهریه دانشگاه سر به فلک کشیده است، هر کسی می‌تواند به لطف یک گوشی هوشمند در هر زمینه‌ای به صورت آنلاین آموزش ببیند و به مطالب درسی و آموزشی به صورت مجانی دسترسی داشته و آن را با کیفیت بالا مشاهده کند.

دانشنامه بریتانیکا در گذشته ۱۴۰۰ دلار قیمت داشت. حال هر شخصی می‌تواند با استفاده از یک تلفن هوشمند به ویکی پدیا دسترسی داشته باشد، آن هم به صورت مجانی. شما در گذشته نیاز به ثبت نام در کلاس‌های برنامه نویسی داشتید یا می‌بایست کتاب‌های آموزشی خریداری می‌کردید تا بتوانید برنامه نویسی را فرا گیرید، اما در حال حاضر می‌توانید از Stack Overflow که جامعه‌ای تشکیل یافته از بیش از چهل میلیون برنامه نویس است به راحتی برنامه نویسی را یاد بگیرید.

شبکه‌های اشتراک‌گذاری مانند یوتیوب نیز دارای میلیون‌ها ساعت ویدیوهای آموزشی هستند که با استفاده از آنها می‌توانید هر آنچه می‌خواهید را یاد گرفته و دیگر نیازی به پرداخت شهریه کلاس‌های آموزشی نداشته باشید. از پول مهمتر زمان است که در این‌گونه یادگیری تماما به نفع شما خواهد بود.

 برای یادگیری یک درس، شما باید ساعت‌های خاصی از روزهای هفته به موسسه‌ای رفته و به یادگیری درس مورد نظرتان بپردازید، اما در یادگیری اینترنتی دیگر این مشکل را نداشته و خودتان قادر به تنظیم زمان‌هایی که علاقه ‌دارید درس مورد نظرتان را فرا بگیرید خواهید بود.

کیفیت آموزش آنلاین نیز نسبت به سال‌های گذشته به مراتب بهتر شده است. برای ۱۵ سال گذشته، دانشگاه MIT توانسته بیش از ۲۰۰۰ دوره آموزشی تهیه کرده و در فضای مجازی قرار دهد.

البته باید در نظر داشت که MIT از هر نظر نسبت به رقبای خود جلوتر است و انتظار می‌رود در دهه‌ای که رو به روی خود داریم شاهد فعالیت گسترده دیگر دانشگاه‌ها نیز در فضای مجازی باشیم.

اغذیه بهتر به کمک علم
زمین با مشکلی جدی رو به رو است و در حال حاضر زمین‌های قابل کشت و همچنین آب مناسب برای زراعت نسبت به گذشته بسیار کمتر شده است. از مهمترین دلایل نیز افزایش هر روزه تقاضا است که به خاطر رشد روز افزون جمعیت، تقاضا برای خوراک نیز افزایش می‌یابد. از طرفی سیستم تولید غذا نیز بسیار ناکارآمد است. برای تهیه یک تکه گوشت نیاز به ۱۷۹۹ گالن آب است که رقمی حیرت آور به نظر می‌رسد.

خوشبختانه تکنولوژی‌های متعددی در حال توسعه هستند که می‌توانند تولید مواد غذایی را بهینه سازند، برای مثال کارآفرینان در حال توسعه محصولات غذایی جدیدی هستند که خوشمزه و مقوی بوده و همچنین به حفظ منابع طبیعی نیز کمک می‌کنند. در استارت آپی به نام غذای غیرممکن، گوشتی تولید شده که مزه‌‌ و بویی مانند نمونه واقعی دارد، اما در واقع از گیاه تولید شده است.

تولید این گوشت به ۹۵ درصد زمین کمتر و ۷۴ درصد آب کمتر برای تولید نیاز داشته و همچنین ۸۷ درصد گاز گلخانه‌ای کمتری تولید می‌کند. در استارت آپ‌های دیگر می‌توان به تولید شیر مصنوعی اشاره کرد که از گیاه‌ها تهیه شده است، همچنین تخم مرغ مصنوعی نیز یکی دیگر از اهداف دانشمندان بوده و قصد دارند محصولی مشابه نمونه واقعی تولید کنند.

بعضی از این محصولات با استفاده از اصلاح ژنتیکی تولید می‌شوند، یک تکنیک قدرتمند علمی که متاسفانه به اشتباه خطرناک خوانده می‌شود. طبق مطالعات سازمان Pew، نزدیک به ۸۸ درصد از دانشمندان معتقد هستند که اصلاح ژنتیکی خطرناک نیست.

یکی دیگر از روش‌های تولید محصولات غذایی، تولید آنها در گلخانه‌ها است. به لطف پیشرفت در تولید انرژی خورشیدی، حسگرها، نور مصنوعی، رباتیک و هوش مصنوعی، می‌توان در گلخانه‌ها به کاشت محصولات مختلف پرداخت.

نسبت به روش سنتی، در روش گلخانه‌ای چیزی در حدود ۱۰ برابر کمتر به آب و زمین برای زراعت نیاز است. محصولات تولید شده در گلخانه‌ها وابسته به آب و هوا نبوده و همچنین نیازی به سم برای جلوگیری از آفت‌زدایی ندارند.

داروهای کامپیوتری
تا چندی پیش از کامپیوترها برای تحقیق و توسعه داروها استفاده می‌شد. امروزه دانشمندان قصد دارند با ترکیب علوم کامپیوتری و داروسازی به دستاوردهای شگرفی برسند.

برای مثال در ۱۵ سال گذشته نزدیک به سه میلیارد دلار پول نیاز بود تا بتوان ژن انسانی را مرتب‌سازی کرد. هرچند همین اقدام در حال حاضر به چند هزار دلار کاهش یافته و در ادامه ارزان‌تر نیز خواهد شد، به نحوی که مرتب‌سازی ژن‌ها به یکی از روتین‌های داروسازی تبدیل می‌گردد.

مرتب‌سازی ژن مسبب دست یافتن به اطلاعات گسترده‌ای می‌شود که این عمل در حال حاضر توسط نرم‌افزارهای تحلیلگر صورت می‌گیرد. یک اپلیکیشن ساخته شده که با تحلیل نمونه خون می‌تواند سرطان را شناسایی کند. دانشمندان قصد دارند در آینده اپلیکیشن‌هایی را طراحی کنند که به لطف آنها بتوانند بهترین راه درمان برای یک بیماری را شناسایی کنند.

یکی دیگر از فواید ترکیب علوم کامپیوتر با علوم پزشکی، ساخت اندام مصنوعی است که در آینده می‌شود اندامی ساخت که فوق العاده شبیه به اندام واقعی انسان بوده و عملکردی مشابه با آنها داشته باشند و کاربر بتواند با ذهن خود اندام مصنوعی را کنترل کند.

کامپیوترها در شناسایی بیماری‌ها و تحلیلشان نیز بسیار موثر واقع شده‌اند. یک هوش مصنوعی توانسته با مطالعه بیست میلیون گزارش بیماری سرطان، الگوهایی را یافته و بیماری نادری را شناسایی کند که دکترها نتوانسته بودند آن را شناسایی کنند.

عصر جدیدی در فضا
از شروع دهه ۵۰ میلادی تاکنون، بیشتر سرمایه مورد نیاز برای مطالعات فضایی را دولت‌ها در اختیار محققان قرار داده‌اند. هرچند در گذر زمان این بودجه با کاهش رو به رو بوده است، برای مثال دولت آمریکا بودجه ناسا را از ۴.۵ درصد از بودجه فدرال در دهه ۶۰ میلادی به ۰.۵ درصد از بودجه فدرال در زمان فعلی رسانده است.

خبر خوب این است که کمپانی‌های خصوصی این خلاء را پر کرده‌اند. این کمپانی‌ها در محدوده‌های وسیعی در حال عرضه خدمات و محصولات هستند که می‌توان به ایستگاه‌های پرتاب موشک، تحقیقات علمی، ارتباطات پیشرفته و ماهواره‌های تصویربرداری اشاره کرد.

مشهورترین کمپانی خصوصی فعال در زمینه هوا و فضا، کمپانی اسپیس ایکس متعلق به ایلان ماسک است که توانسته تاکنون چندین راکت را به فضا ارسال کرده و به سلامت به خانه برای استفاده مجدد بازگرداند.

احتمالا جذاب‌ترین شرکت خصوصی Planetary Resources است که سعی می‌کند پیشگام در یک صنعت جدید باشد: استخراج مواد معدنی از سیارک‌ها.

اگر اقدامات این شرکت خصوصی با موفقیت رو به رو شود باعث خواهد شد که شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران متعددی در این زمینه سرمایه‌گذاری کنند و همین امر به توسعه تکنولوژی‌های جدید ختم خواهد شد.

اینها تنها چند تکنولوژی فوق العاده هستند که در حال توسعه بوده و در دهه‌های آینده شاهد تکامل آنها خواهیم بود. سال ۲۰۱۶ شروعی است بر یک عصر شگفت انگیز. همانطور که کوین کلی گفته است:

اگر سوار بر ماشین زمان شده و به ۳۰ سال بعد سفر کنید و از آن زمان نگاهی به تاریخ بیندازید مشاهده خواهید کرد مهم‌ترین محصولاتی که مردم آن زمان استفاده می‌کنند تا سال ۲۰۱۶ اختراع نشده بودند. مردم در آینده به تکنولوژی‌هایی که از آنها استفاده می‌کنند نگاه کرده و به شما می‌گویند: در زمان شما اینترنت بود؟

بنابراین حقیقت این است که در حال حاضر سال ۲۰۱۶ بهترین زمان برای استارتاپ‌ها است. در طول تاریخ زمانی به مناسبی حال حاضر نبوده تا بتوان اختراع یا اکتشافی را به نام خود ثبت کرده و در ذهن آیندگان ماند.

منبع: زومیت